دستان من و تو چه معجزه گرند
دستان من وتو
در پیچش بهم بافته شان…
چه قدرتمندند
چه پر صلابت
چه زیباست
می سازند
می کارند
و چه آسان می توانند نظم کهن را فرو کوبند.
دستان من وتو سازندگان جهانی انباشته از ثروت
اما لبانمان تشنه یک قطره آب
وتن های خسته مان نیاز جائی برای آسائیدن
ویک لقمه نان
بیا
بیا تا دستان من وتو
دستان همه مان در هم پیچند.
بیا تا جهانی بسازیم زیباتر از همیشه
بیا تا جهان را چنان فتح کنیم,
که صدای گرم کارگر آفریقائی را
وقی که گرم بر طبل پیروزی می زند,بشنویم
دنیائی بسازیم که دیگر برادر من در بولیوی,
آوازهای غمگین نخواند.
دستان من وتو
وقتی در انبوه دستهای بهم بافته ای
گرد آیند
جهان چه کوچک است و
فتحش چه آسان.
ناصح مردوخ