چشم می گشایی
کجایی؟
در خانه.
هنوز خو نگرفته ای
به چشم گشودن
در خانه ی خود
هنوز گیج سیزده سال زندانی
کیست پهلوی تو
تنهایی نیست، همسرت است
چون فرشته ای در خواب
بانوی آبستن من
ساعت چند است؟
هشت
تا شب در امانی
پلیس در روز روشن به خانه نمی ریزد
رسم بر این است.
ناظم حکمت
1950
