گزارشی که در پیش رو دارید به طور کلی نتیجهٔ تجربیات و مطالعات شخصی درباره مسائل اقتصادی و اجتماعی دوران محمدرضاشاه است. نگارنده که نه دارای تحصیلات منظم دانشگاهی است و نه خود را به مفهوم واقعی کلمسه پژوهشگر می داند، کوشیده است مشاهدات و تجربیات خود را درباره تحولات اقتصادی یکی از حساسترین مراحل تاریخ ایران (سالهای ۵۷-۱۳۴۲) جمعبندی کرده و در دسترس علاقه مندان قرار دهد. و اگر جای جای به نظریه ها و تحلیلهای دانشمندان اشاره و استناد شده، منظور توضیح و تبیین همین مشاهدات بوده است.
اینک با نگاهی دوباره به این گزارش یادآوری این نکته را بر ذمهٔ خود می بینم که گاه به دلیل عدم توجه کافی و گاه به دلیل کسالتی که در جریان تهیه کتاب عارض شد، برخی از مطالب بسیار مهم بدون تحلیل و نتیجه گیری اساسی رها شده و ناتمام باقی مانده اند. مثلا در مورد «سرمایه داری وابسته» با اینکه نظریات اصلی صاحب نظران خارجی و برخی از عقاید نویسندگان داخلی نقل شده، اما مغایرت این نظریات با تحلیل علمی از سرمایه داری، به مثابه یک نظام مشخص اقتصادی و اجتماعی، و به ویژه زیانهایی که از نوع تحلیل و برداشت متوجه مبارزات مردم ایران گردید مورد بررسی قرار نگرفته است. و یا به چگونگی تأثیرگذاری استبداد آسیائی («نظام آسیائی») بر سیر تحولات سرمایه داری ایران به طور سطحی و گذرا توجه شده است. و از همه مهمتر بررسی لایههای سرمایه داری در ایران، علل ضعف سرمایه داری ایران و بحث بر سر سرمایه داری سنتی (که خاستگاه عمده و اصلی سرمایه داری ایران و تنها لایه ایست که از ایدئولوژی معتبر و با سابقه ای برخوردار بوده و در نتیجه شناخت . ویژگیهای آن و روابطش با لایه های دیگر در سیر تحولات آینده نقش اساسی دارد مورد توجه چندانی واقع نشده است

[button color=”red” size=”medium” link=”http://bit.ly/1mhDJNU” icon=”” target=”false”]دانلود کتاب : رشد روابط سرمایه داری در ایران[/button]