رفیق لنین توسط نمایندگان با تشویق طوفانی مورد استقبال قرار گرفت.
رفقا، به دلیل آنکه یکی از سخت‌ترین چیزها در هر کشور به حرکت درآوردن جوش‌وخروش زنان بوده است، به یک معنای مُعین این کنگره‌ی بخش زنان ارتش کارگران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. انقلاب سوسیالیستی مگر با حضور بسیاری از زنان کارگر که در آن نقش بزرگی در آن ایفا نمایند نمی‌تواند وجود داشته باشد.
در تمام کشورهای متمدن حتی در پیشرفته‌ترینشان، زنان درواقع بیش از بردگان بومی(domestic slaves) نیستند. زنان در هیچ دولت سرمایه‌داری‌ای حتی در آزادترین جمهوری‌ها از برابری کامل برخوردار نیستند.
یکی از وظایف اصلی جمهوری شوروی لغو تمامی محدودیت‌ها در خصوص حقوق زنان است. دولت اتحاد جماهیر شوروی به‌طور کامل قوانین رسیدگی به طلاق را که منبع تخریب، سرکوب و تحقیر بورژوایی است را منسوخ کرده است.
به‌زودی یک سال از زمانی که قانون آزادی کامل طلاق وضع شد، خواهد گذشت. ما یک فرمان ابطال تمام تمایزات بین فرزندان مشروع و نامشروع و از بین بردن محدودیت‌های سیاسی را وضع نموده‌ایم. برابری و آزادی برای زنان کارگر در هیچ کجای دیگری در جهان به‌طور کامل برقرار و وضع نشده است.
ما می‌دانیم که این زن طبقه کارگر است که باید فشارِ پر از کُدهای کهن و فرسوده را تحمل کند.
برای اولین بار در تاریخ، قانون ما هر آنچه را که حقوق زنان را رد می‌کرد را حذف نموده است. اما نکته‌ی مهم قانون نیست. در شهرستان‌ها و مناطق صنعتی این قانون که به آزادی کامل ازدواج انجامیده شده است به‌خوبی انجام می‌شود، اما در روستا بیش‌ازحد و غالباً همچون نامه‌ای مرده باقی‌مانده است(کاری از پیش نبرده است-م). در آنجا(روستا-م ( ازدواج مذهبی هنوز به‌طور مسلط و غالب وجود دارد. این به خاطر آن است که مبارزه بانفوذ کشیشان به‌عنوان یک شر(شیطانی-م)، سخت‌تر از مبارزه با قانون کهن هست.
ما باید در مبارزه با تعصبات مذهبی بسیار مراقب باشیم؛ در این مبارزه برخی از افراد با به خشم درآوردن احساسات مذهبی باعث آسیب فراوانی می‌شوند. ما باید از تبلیغات و آموزش استفاده کنیم. تکیه بیش‌ازحد(یکجانبه-م) به لبه‌ی تیز بر مبارزه ممکن است ما را تنها به افزایش ناخشنودی پاپولار(افکار سنتی عموم-م) و تحریک خشم روبرو سازد. چنان متدهای مبارزاتی‌ای تمایل به تداوم بخشیِ تقسیم مردم در امتداد خطوط مذهبی دارد، درحالی‌که قدرت ما در اتحاد نهفته است. عمیق‌ترین منبع تعصب مذهبی فقر و جهل است. و این آن شری است که باید با آن مبارزه کنیم.
وضعیت زنان تا زمان کنونی این بوده است که با یک برده مقایسه شده است. زنان به خانه بسته‌شده‌اند، و تنها سوسیالیسم می‌تواند آن‌ها را از آن وضعیت نجات دهد. آن‌ها تنها در صورتی به‌طور کامل آزاد خواهند شد که ما مقیاس کوچک کشاورزی فردی به کشاورزی جمعی(کلکتیو-م) و کار جمعی بر زمین را تغییر دهیم و این‌یک کار دشوار است. اما در حال حاضر که کمیته‌ی دهقانان فقیر تشکیل‌شده است، زمان آن فرارسیده است که انقلاب سوسیالیستی را تلفیق و تثبیت(مستحکم-م) کنیم.
فقیرترین بخش از جمعیت روستایی تنها در حال حاضر شروع به سازمان‌دهی نموده است، و سوسیالیسم توسط یک‌پایه‌ی مستحکم در این تشکیلات دهقانان فقیر، قابل حصول است.
درگذشته، اغلب شهر انقلابی شدند و سپس روستاها.
اما انقلاب حاضر متکی به روستا است و اهمیت و قدرتش از آن سرچشمه می‌گیرد. تجربه‌ی جنبش‌های آزادی‌بخش نشان داده است که موفقیت یک انقلاب بستگی دارد به آنکه زنان چقدر در آن شرکت می‌نمایند. دولت شوروی از هر آنچه در توان دارد برای توانمند کردن زنان در انجام کار سوسیالیستی پرولتری مستقل، مضایقه و فروگذاری نخواهد نمود.
دولت شوروی در موقعیت دشواری قرار دارد، زیرا کلیه‌ی کشورهای امپریالیستی از اتحاد شوروی نفرت دارند و برای جنگ با او به‌عنوان جرقه‌ای که آتش انقلاب را در تعدادی از کشورها برافروخته است و گام‌های قاطعانه به‌سوی سوسیالیسم برداشته است، آماده می‌شوند.
هم‌اکنون که آن‌ها برای از بین بردن شوروی انقلابی مصمم‌اند، زمین در زیر پاهایشان در حال آتش گرفتن است. شما میدانید که چگونه جنبش انقلابی در آلمان گسترش می‌یابد. در دانمارک کارگران در حال مبارزه با دولتشان هستند. در سوئیس و هلند جنبش انقلابی دارد قوی‌تر می‌شود. جنبش انقلابی در این کشورهای کوچک به‌خودی‌خود هیچ اهمیتی ندارد، اما از آن بابت دارای اهمیت ویژه‌ای است که هیچ جنگی در این کشورها وجود نداشته و از دموکراتیک‌ترین نظام “قانون اساسی” برخوردار می‌باشند. اگر کشورهایی مانند این‌ها به جوش‌وخروش آمده‌اند، به ما این اطمینان را می‌دهد که جنبش انقلابی در حال اعتدال(گسترش-م) در سراسر جهان است.
تاکنون جمهوری دیگری نبوده است که قادر به رهایی زنان بوده باشد. دولت اتحاد شوروی به زن کمک می‌کند. آرمانِ ما شکست‌ناپذیر است، چراکه طبقه‌ی کارگرِ شکست‌ناپذیر در همه‌ی کشورها در حال شورش و بپا خاستن هست. این جنبش نشانگر این است که انقلاب سوسیالیستی شکست‌ناپذیر در حال گسترش است.(تشویق طولانی‌مدت و همه سرود انترناسیونال را می‌خوانند.)
۱۹ نوامبر۱۹۱۸.
محل انتشار رسمی این سخنرانی برای اولین بار: طبق متن منتشر شده ی پراودا در تاریخ ۲۲نوامبر۱۹۱۸ و شماره ی ۲۵۳ این نشریه میباشد.
منبع: مجموعه آثار لنین، انتشارات پروگرس، مسکو، جلد ۲۸، سال ۱۹۷۴، صفحات ۱۸۰- ۱۸۲
۸ مارس ۲۰۱۵
