در هشتم سپتامبر ۱۸۹۳ نویسنده پیشرو و شاعر و انارشیست- فمنیست شیلی ترزا بدنیا آمد.
راست گرا های وحشت زده او را “تجسم انحراف جنسی و جادوگر (پیشگو) جامعه لقب داده بودند.
او ایده های انارشیسم را تنگ در اغوش فشرد تا بخشی از تغییر بزرگ اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم باشد، درست هنگامی که جهان با شتاب رو به صنعتی شدن میرفت.
او تا آخرین لحظه به آرمان اش یعنی انقلاب بزرگ اجتماعی پایبند ماند و به نقد بی رحمانه سیستم سرمایه داری پرداخت.
سرانجام در سن ۲۸ سالگی در هتلی در پاریس به علت اوردوز از مصرف ورونال به زندگی خود پایان داد. از او آثار با ارزشی بر جای مانده است. در سال ۲۰۰۹ توسط کارگردانی به نام
‏ Tatiana Gaviola فیلمی به نام “ترزا مصلوب عشق” ساخته شد.
سکون سنگ مرمر
ترزا ویلم مونت
آنگاه که خورشید الماس هایش را
بر سر جهان میپاشد
عطر گلها را استشمام میکنم
تو را در تمام درختان میبینم
و تو را
در هم یک هم آغوشی مست از عشق
بر علفزارهای معطر تسخیر میکنم
انهنگام که ماه فروتنانه نعمت اش
را به همگان می بخشد
من تو را غول آسا تجسم میکنم
همچون سایه روشن های نوک تیز
یک رعد و برق
تو در نگاه من
پر شکوه جلوه میکنی
تعجب زده از جاودانه ها و بی مرگی ها
بخشاینده لذت به گرداگرد جهان
تسلی دهنده نا امیدی ها
و زداینده رنج‌ها
تو را در فضا تنفس میکنم
پر رمز و راز تصورت میکنم
تو را از نیستی ها استخراج میکنم
اینطور به نظر می‌رسد
که جهان برای یاری من در وجود آمده
تا تو را برانگیزانم
و خورشید برای خدمت من اینجاست
تا همچون فانوسی
راههای ناهموار مرا روشنایی بخشد..
ترجمه: نریمان