کاوه زلمی

ليلته الهراس است قلبم می تپد حجم فوران خون داغ می درد رگ رگ واژه

وقتيکه مشت رویی زنی دریده بود کابوس مرگ در تن و جانش تنيده بود در

من از تبار فقرا می آيم سربازم وطعمه جنگ می شوم جنگي که مال من