صمد بهرنگی

پیشکشی برای صمد بهرنگی و دخترش ش. میم روزی روزگاری در گوشه دریاچه ­ای، یک

[box type=”note” align=”” class=”” width=””]تحفه ی ناچیز برای سهیلا به خاطر محبتی كه به بچه

چند سال پيش در دهي معلم بودم. مدرسه ي ما فقط يك اتاق بود كه

هر اتفاقی می‌خواهد بیفتد، هر بلایی می‌خواهد نازل شود، هر آدمی می‌خواهد سر کار بیایید،

يك روز برفي پشت پنجره ايستاده بودم و بيرون را تماشا مي كردم. دانه هاي

بغل ده فقير و بي آبي باغ بسيار بزرگي بود، آباد آباد. پر از انواع