ادبیات کارگری

مارکس در پیشگفتار مقدمه ای بر انتقاد از اقتصاد سیاسی که به سال ۱۸۵۹ در

«بر اساس درک مادی از تاریخ، عامل تعیین کننده ی نهایی در تاریخ عبارت است

ايده شادى بخش استفاده از جشن و تعطيلى بعنوان ابزارى براى به کرسى نشاندن خواست

رسانه‌ها و اقتصاددانان جریان غالب، کارل مارکس را به عنوان فردی مُرده، نامربوط و/یا منسوخ

رفقا، انتخابات شورا هاى مسکو نشان می‌دهد که حزب کمونیست‌ها‌ در میان طبقه کارگر قویاً

بر دوش یک حمال آنقدر بار می گذارند که کمرش خم شود اما نه زانوهایش،

(از نامه­ ی مارکس به شوایتزر به تاریخ 13 اکتبر 1868) … وانگهی، لاسال همچون

کارگر کیست و سرمایه داری کدام است؟ با پیدایش و تکوین نظام سرمایه داری و

در طول صد سال گذشته دو جنبش مختلف در صدد بوده­اند تا به امر رهایی

دوستان گرامی: به عقیدۀ من، ما باید کارزار خود را علیه گرایش های پاسیفیستی، پیش

از آن زمان که بسیاری از نمایندگان سوسیال دمکراسی فکر ميکردند شعار “سرنگون باد استبداد!”